โดยเฉพาะอย่างยิ่งช่วงนั้นเป็นช่วงที่บริษัทกำลังต่อเติมและขยายอาคาร งานของข้าพเจ้า จึงมีมาก วันๆฉันต้องคอยนั่งเฝ้าช่างทำงาน ต้องประสานงานกับช่างให้เข้าใจเพื่อให้งานออกมาตรงกับที่เจ้านายฉันต้องการ ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยเพราะข้าพเจ้าไม่มีความรู้เรื่องก่อสร้างมาก่อน หลายครั้งข้าพเจ้าต้องถูกเจ้านายตำหนิ เพราะไม่สามารถ คุมงานได้อย่างที่ใจผู้ใหญ่ต้องการ แล้วไหนยังจะต้องดูแลเรื่องการอำนายความสะดวกพนักงานในบริษัท ดูแลโกดังสินค้า ของบริษัทซึ่งก็ไม่ใช่น้อยเลย และที่สำคัญต้องคอยกังวลว่า Job Progress จะเสร็จไม่ทันตามกำหนด

ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ข้าพเจ้าท้อใจมาก จนบางครั้งก็ไม่รู้ว่าจริงๆแล้วข้าพเจ้าจะทำงานนี้ได้ไหม ข้าพเจ้าต้องกลับบ้าน ดึกๆ แทบทุกวัน เป็นเวลาเกือบเดือนกว่างานจะแล้วเสร็จ นับเป็นช่วงเวลาที่ยากลำบากมากที่สุดช่วงเวลาหนึ่งในชีวิตของข้าพเจ้า แต่ถึงจะลำบากอย่างไร ข้าพเจ้าก็คิดไว้เสมอว่า ความยากลำบากเหล่านี้ จะเป็นโอกาสในการสร้างผลงานของข้าพเจ้า

และแล้ว ในที่สุดงานที่ออกมา ทุกอย่างก็เป็นที่น่าพอใจ เพราะไม่ต้องมีการแก้ไขจากเจ้านายเลย นี่เป็นผลงาน ที่ทำให้ข้าพเจ้าพิสูจน์ให้ทุกคนยอมรับการทำงานของข้าพเจ้า หลังจากนั้นข้าพเจ้าก็ได้รับมอบหมายงานมากขึ้น ได้รับความ ไว้วางใจมากขึ้น สามารถพัฒนาตัวเองให้เติบโตขึ้นท่ามกลางทุกสถานการณ์ ข้าพเจ้าเรียนรู้ว่า สถานการณ์ที่ยากเย็นในชีวิต ของข้าพเจ้า กลับได้ผลิดอกออกผลมาเป็นการยอมรับของเพื่อนๆ และเจ้านาย ทำให้ข้าพเจ้ากลายเป็นวีรบุรุษ ที่ใช้สถานการณ์ สร้างโอกาสในชีวิตได้จริงๆ
.....