ตอนที่ 6 รวมทัพ 18 หัวเมืองปราบตั๋งโต๊ะ(ต่อ)
ฝ่ายอ้วนเสี้ยวรุ้ข่าวดังนั้นก็ให้ตรวจตราทหารเสร็จ แล้วก็ยกออกจากเมืองไปตั้งรับอยู่ ณ ตำบลแม่น้ำ พวนโห้ฟากตะวันตก แลแม่น้ำนั้นมีสะพานศิลาอยู่ กองซุนจ้านเห็นกองทัพอ้วนเสี้ยวยกมา จึงขี่ม้าขึ้น สะพานแล้วร้องว่าแก่อ้วนเสี้ยวว่า ตัวมึงไม่รักษาสัตย์มาล่อลวงกู แล้วซ้ำฆ่ากองซุนอวดผู้น้องกูเสีย อ้วนเสี้ยวได้ยินดังนั้นจึงขี่ม้าขึ้นสะพานแล้วจึงตอบว่า ฮันฮกเป็นคนโฉดหาความคิดมิได้ ยกเมืองกิจิ๋ว ให้แก่เรา แลท่านจะมาชุบมือเอาส่วนนั้นไม่ควร กองซุนจ้านจึงตอบว่า หัวเมืองทั้งปวงปรึกษากัน เห็นว่ามึงสัตย์ซื่อ จึงตั้งให้เป็นนายทัพใหญ่ บัดนี้กูเห็นใจมึงดังสัตว์เดียรัจฉาน ซึ่งอยู่ในบ้านเมืองนั้น ไม่ควร อ้วนเสี้ยวได้ยินก็โกรธ จึงถามทหารว่าใครจะอาสาออกไปจับกองซุนจ้านมาให้เราได้บ้าง บุนทิว ก็รับอาสา รำทวนขับม้าข้ามสะพานไป กองซุนจ้านชักม้าถอยลงมายืนอยู่ที่แผ่นดิน ครั้นบุนทิวมาถึง ก็เข้ารบกันได้เก้าเพลงสิบเพลง กองซุนจ้านกำลังน้อยก็ขับม้าหนีเข้าปนอยู่กับพวก ทหาร บุนทิวจึงขับม้าไล่เข้าไป แลทหารทั้งปวงแตกกระจายไป แลทหารเอกกองซุนจ้านสี่คนข้บม้า ประดากันเข้ารบ ด้วยบุนทิว บุนทิวเอาทวนแทงถูกทหารตกม้าตายคนหนึ่ง ทหารสามคนก็ขับม้าหนี บุนทิวขับม้าไล่ ตามแล้วผละเสีย จึงขับม้าตรงเข้าจะแทงเอากองซุนจ้าน กองซุนจ้านขับม้าหนีฝ่าเข้า ป่าไปเป็นหลายตำบล บุนทิวขับม้าตามแล้วร้องว่า เร่งลงจากม้าเราจะจับเอาเป็นไป ชีวิตท่านจะรอดอยู่ ถ้าจะขืนควบ ม้าหนีไป เราจะเอาทวนแทงให้ตกม้าตาย กองซุนจ้านได้ยินดังนั้นก็ขับม้าหนี เกาทัณฑ์ แลอาวุธกับ หมวกที่ใส่นั้นก็พลัดตกไปสิ้น ครั้นมาถึงเนินเขาแห่งหนึ่ง ม้านั้นก็สะดุดเอาก้อนศิลาล้มลง บุนทิวเงื้อ ทวนจะแทงกองซุนจ้าน ฝ่ายจูล่งเห็นดังนั้นก็ขับม้ารำทวนออกสกัดหน้าบุนทิวไว้ แลกองซุนจ้านนั้น ก็หนีเข้าซ่อนอยู่ในเงื้อเขาได้ จูล่งกับบุนทิวรบกันถึงหกสิบเพลงมิได้แพ้ชนะกัน พอเหล่าทหาร กองซุนจ้านซึ่งแตกนั้นคุมกันไล่ตามมาทันเข้าล้อมบุนทิวไว้ บุนทิวเห็นจะเสียทีก็ขับม้า ฝ่าออกมาได้ แล้วหนีกลับไป กองซุนจ้านจึงออกมาจากเงื้อมเขา เห็นทหารคนนั้นสูงประมาณหกศอก หน้าผาก แลคิ้วใหญ๋ตาโต จึงถามว่าท่านนี้ชื่อใดมาช่วยเรานี้ขอบใจนัก จูล่งย่อตัวลงคำนับแล้วว่า ข้าพเจ้าชื่อจูล่ง แซ่เตียว อยู่ ณ เมืองเสียงสัน แต่ก่อนนั้นข้าพเจ้าอยู่ด้วยอ้วนเสี้ยว ข้าพเจ้าเห็นว่า อ้วนเสี้ยวเป็นคนมีพยศ หยาบช้ามิได้รักษาสัตย์ ข้าพเจ้าจึงหนีมาพึ่งอยู่ด้วยท่าน พอมาพบที่ กลางทางนี้ กองซุนจ้านได้ฟัง ดังนั้นมีความยินดีนัก จึงขึ้นขี่ม้าตัวหนึ่งแล้วพาจูล่งกับทหารทั้งปวง ยกกลับไป ณ ค่ายริมน้ำ
ฝ่ายอ้วนเสี้ยวครั้นเห็นดังนั้น ก็ให้งันเหลียง บุนทิวคุมทหารเกาทัณฑ์นายละพัน ให้แยกเป็นสองกอง ซุ่มอยู่ต้นสะพาน ถ้าได้ยินเสียงประทัดสัญญาณแล้วก็ให้ยิงระดม ทั้งซ้ายขาว แลให้จ๊กยี่คุมทหาร เกาทัณฑ์แปดร้อย กับทหารเลวหมื่นห้าพันเป็นกองหน้าออกรบล่อ อ้วนเสี้ยวนั้นคุมทหารประมาณ ห้าหมื่นเป็นกองหลวง ครั้นจัดแจงเสร็จก็ให้ทหารทั้งปวงสงบอยู่
ฝ่ายกองซุนจ้านให้ยำก๋งคุมทหารเป็นกองหน้า แล้วให้จัดทหารเป็นปีกซ้ายปีกขวา แลกองซุนจ้านนั้น ยังไม่รู้จักน้ำใจจูล่ง จึงให้จูล่งคุมทหารเป็นกองหลังแล้วให้เอาธงเป็นตัวอักษรปักทองว่าชวยกี้ ภาษาไทยว่าธงสำหรับแม่ทัพแล้วก็ยกทหารขึ้นตั้งเป็นขบวนอยุ่บนสะพานศิลานั้น จึงให้ทหารทั้งปวง ตีฆ้อง กลองม้าล่อแล้วโห่ร้องแต่เช้ายันเที่ยง ทหารในกองทัพอ้วนเสี้ยวนั้นยังสงบอยู่ ยำก๋งซึ่งเป็น กองหน้า กองซุนจ้านเห็นดังนั้นก็ยกทหารรุกจะข้ามไป
ฝ่ายจ๊กยี่กองหน้าอ้วนเสี้ยวคุมทหารรบล่าถอยมาถึงต้นสะพาน เห็นได้ทีแล้วจึงจุดประทัดสัญญาณขึ้น แล ทหารเกาทัณฑ์แปดร้อยนั้น ก็ยิงระดมเป็นสามารถ ยำก๋งเห็นจะต้านทานมิได้ แลทหารทั้งปวง ก็รวน จะถอยออกมาจกยี่เห็นดังนั้นจึงข้บม้ารำง้าวเข้าไล่รบด้วยยำก๋งได้ห้าเพลง ก็เอาง้าวฟันถูกยำก๋ง ตกม้าตาย ปีกซ้ายปีกขวากองซุนจ้านยกทหารจะเข้าช่วยรุมแก้กัน งันเหลียง บุนทิวคุมทหารซ้ายขวา ซึ่งซุ่มอยู่ต้นสะพานนั้นก็ให้ทหารยิงเกาทัณฑ์กราดไว้ทหารกองซุนจ้านเข้าช่วยมิได้ จ๊กยี่คุมทหาร ทั้งปวงไล่ฟันไปถึง หน้าม้ากองซุนจ้าน แล้วจึงเอากระบี่ฟันธงนั้นหักลง กองซุนจ้านเห็นจะทานมิได้ ก็คุมทหารกลับหน้าลงจากสะพานหนีไป จ๊กยี่นั้นขับม้าคุมทหารไล่ฟันตะลุมบอน ทหารกองซุนจ้าน แตกกระจัดกระจายไป
ขณะนั้นจูล่งซึ่งเป็นกองหลังเห็นดังนั้น จึงขับม้าเข้ารบด้วยจ๊กยี่ได้ห้าเพลงก็เอาทวนแทงจ๊กยี่ ตกม้าตาย แล้วจูล่งขับม้าเข้าไล่แทงอยู่ในกลางทหารจ๊กยี่ จูล่งขับม้าไปข้างขวาก็ขวาแตก ไปข้างซ้ายก็ ซ้ายแตก หาผู้ใดต้านทานมิได้ กองซุนจ้านเห็นดังนั้นก็คุมทหารกลับเข้ามาช่วยจูล่งรบ ทหารจ๊กยี่ก็ แตกไป
ขณะเมื่อจ๊กยี่ฟันธงสำหรับแม่ทัพหัก กองซุนจ้านแตกบงไปจากสะพานนั้น มีทหารคนหนึ่งมาบอก อ้วนเสี้ยวว่า ทัพกองซุนจ้านแตกแล้ว อ้วนเสี้ยวได้ยินดังนั้นมีความยินดีนัก จึงพาเตียนห้องกับทหาร ถือทวนประมาณสามร้อย ถือเกาทัณฑ์ห้าสิบ ออกมาแลดูนอกค่ายเห็นสมคำทหารมาบอกอ้วนเสี้ยวก็ ตบมือหัวเราะแล้วว่า กองซุนจ้านนั้นเป็นคนหา ชำนาญศึกไม่ แต่เราคิดทำเพียงนี้ก็รบแรก อ้วนเสี้ยวก็มีใจประมาท
|
