การคิดนอกกรอบหมายถึง ต้องรู้กรอบก่อน จึงคิดออกนอกกรอบได้ หมายถึงต้องรู้จักคิดอย่างมีหลักการให้เป็นก่อน แล้วจึงลองคิดออกนอกหลักการทั่วไปเพื่อให้เห็นแนวทางใหม่ๆ ที่มีประสิทธิภาพ มิฉะนั้นหากเราไม่รู้จักคิดให้มีกรอบเสียก่อน ก็จะเป็นการคิดแบบฟุ้งซ่าน ไม่มีแบบแผน และจะเป็นการเพ้อฝันมากกว่า

การคิดออกนอกกรอบ บ่อยครั้งจะหมายถึงวิสัยทัศน์ที่ไกล หรือเหนือกว่าคนทั่วไปที่จะคิด สามก๊ก@work เชื่อว่าการที่เราจะประสพความสำเร็จได้แค่ไหน อยู่ที่วิสัยทัศน์ของคนผู้นั้นจะพาไป การที่ซุนเซ็กมองออกว่า ตราหยกอยู่กับตนก็ไม่ก่อให้เกิดอะไรดีขึ้นถ้าไม่มีกองทหาร ถึงแม้จะได้กองทหารที่น้อยนิดเพียง 3,000 คน ก็ยังดีกว่าไม่สามารถเริ่มต้นอะไรได้เลย จะสังเกตได้ว่า การคิดได้เช่นนั้นเป็นจุดหักเหที่ทำให้ซุนเซ็กเริ่มสร้างก๊กได้ ถ้าย้อนดูก๊กของเล่าปี่ เล่าปี่ก็ตั้งก๊กได้เพราะเล็งเห็นว่าสถานการณ์สร้างวีรบุรุษ แทนที่จะสมัครเป็นทหารกับราชการ ก็ตั้งกองกำลังของตนเอง ส่วนโจโฉก็ตั้งก๊กได้โดยเห็นโอกาสที่จะสนองราชองค์การกลับไปปกป้องฮ่องเต้ ทั้งๆที่ติดพันความแค้นที่โตเกี๋ยมเป็นสาเหตุให้พ่อและครอบครัวตนถูกปล้นสังหาร เหล่านี้แสดงให้เห็นได้ว่าการจะสร้างตัว จำเป็นต้องมีวิสัยทัศน์ วิธีคิดที่ยาวไกลและได้ผล

คำถามคือ แล้วเราจะฝึกให้มีวิสัยทัศน์อย่างไร? สามก๊ก@work อยากจะแนะนำให้ฝึกระบบการคิดให้ได้ก่อนด้วยการเล่นหมากรุกเป็นสื่อในการฝึก หมากรุกจีนจะมีฝ่ายละ 16 ตัว รวมเป็น 32 ตัว ผู้เล่นไม่เพียงจำเป็นต้องคิดฝ่ายตน แต่ต้องคิดถึงฝ่ายตรงข้ามด้วย การเดินหมากเพียง 1 ตัว แต่ละก้าวของแต่ละฝ่ายมักจะกระทบถูกอีก 31 ตัวที่เหลือ เพียงแต่จะช้าจะเร็วเท่านั้น เพราะฉะนั้นหมากรุกจึงเป็นการฝึกให้คิดอย่างเป็นระบบ และคิดได้หลายขั้น ทั้งรุกและรับ ทำให้ความคิดอ่านกระชับขึ้น

เท่านั้นยังไม่พอ การที่คนจะมีวิสัยทัศน์กว้างไกลเพียงใดนั้น ขึ้นอยู่ที่ตัวเองมีข้อมูล หรือประสบการณ์ในชีวิตมากแค่ไหน ยกตัวอย่างคนกรุง กับคนบ้านนอก เราจะเห็นค่อนข้างชัดเจนว่าวิสัยทัศน์ของคน 2 กลุ่มจะแตกต่างกัน และสิ่งที่ทำให้แตกต่างกันอย่างมากก็คือประสบการณ์ในชีวิต คนกรุงมักมีประสบการณ์ในชีวิตที่มากกว่า ในขณะที่คนบ้านนอกจะมีประสบการณ์ชีวิตที่ราบเรียบ จึงมักจะมองการณ์ไกลสู้คนกรุงไม่ได้ สำหรับนักบริหารแล้ว สิ่งที่มักทำให้วิสัยทัศน์แตกต่างก็ยังอยู่ที่ว่าใครมีประสบการณ์ของชิวิตเข้มข้นกว่า ใครจะเห็นอะไรได้มากกว่า การเพิ่มหรือพัฒนาวิสัยทัศน์จึงอยู่ที่การพัฒนาประสบการณ์ชีวิต ซึ่งนอกเหนือจากงานแล้ว ชีวิตส่วนตัวมีบทบาทมาก คนเราเป็นผลจากประสบการณ์ที่เข้ามาใช้ชีวิต งานอดิเรก กีฬา หรือวิธีการพักผ่อน การใช้ชีวิตจะมีส่วนเป็นอย่างมากที่จะส่งผลต่อแนวความคิดและวิสัยทัศน์ เช่นคนเล่นกอล์ฟ กับคนเล่นปิงปองย่อมมีวิธีคิดที่ไม่เหมือนกัน อันสืบเนื่องจากกีฬาที่ตนเล่น เพราะวิธีเล่นไม่เหมือนกัน การฝึกซ้อมไม่เหมือนกัน สิ่งเหล่านี้จะค่อยๆ ขัดเกลาให้คนเราพัฒนาความคิดวิสัยทัศน์ได้ ประสบการณ์ยิ่งมาก ยิ่งพบปะคนหลายสังคม หลายรูปแบบ ย่อมเปิดรับความคิดเห็นได้กว้างกว่า ถ้าเรายิ่งรับเอากีฬาและงานอดิเรกหลายอย่างเข้ามาในชีวิต เราก็ยิ่งเพิ่มโอกาสให้ประสพความสำเร็จ เพราะวิสัยทัศน์เราได้เปรียบผู้อื่น