ม้าเท้งโกรธด่าอุยกุ๋ยว่า อ้ายคนหลงทำให้เสียการของกูไป ถึงตัวกูจะตายก็ไม่เสียดายชีวิต แต่มาคิดน้อยใจว่าจะล้างศัตรูราชสมบัติช่วยทำนุบำรุงแผ่นดินให้เป็นสุขก็ไม่สมความคิด โจโฉก็ให้ทหารเอาตัวม้าเท้ง ม้าฮิวกับอุยกุ๋ยไปฆ่าเสีย ม้าเท้งก็ด่าโจโฉมิได้ขาดคำจนทหารลงดาบฟันถึงแก่ความตาย โจโฉจึงว่าเบียวเต๊กว่า ท่านมีความชอบต่อเราเป็นอันมาก ท่านจะปรารถนาสิ่งใดเราจะให้ท่าน เบียวเต๊กจึงว่า ข้าพเจ้าจะยศถาศักดิ์นั้นหามิได้ ข้าพเจ้าจะขอแต่นางลิซุ่นเอี๋ยงภรรยาน้อยอุยกุ๋ยมาเป็นภรรยา

โจโฉจึงว่า นางลิซุ่นเอี๋ยงเป็นคนชั่วไม่รู้จักสามี พี่เขยของท่านก็ตายเพราะปากมัน ซึ่งท่านจะเลี้ยงมันเป็นภรรยานั้นไม่ควร เบียวเต๊กได้ฟังดังนั้นกลัวโจโฉจะฆ่านางลิซุ่นเอี๋ยง จึงเล่าเนื้อความซึ่งเป็นชู้กับนางลิซุ่นเอี๋ยงนั้นให้โจโฉฟังทุกประการ

โจโฉได้ฟังดังนั้นก็โกรธ จึงว่าตัวเป็นน้องภรรยาเขา บังอาจทำชู้กับภรรยาน้อยของพี่เขย แล้วคิดอ่านล้างชีวิตเขาเสียด้วยประสงค์หญิงผู้เดียวตัวเป็นคนมิได้มีสัตย์กตัญญู ถ้าเราจะไม่เอาโทษบัดนี้ คนทั้งปวงก็จะดูเยี่ยงอย่างสืบไป โจโฉก็ให้ทหารเอาตัวเบียวเต๊กแลพรรคพวกพี่น้องเบียวเต๊กไปฆ่าเสียพร้อมกันกับภรรยาแลสมัครพวกพรรคอุยกุ๋ย แล้วโจโฉจึงประกาศเกลี้ยกล่อมทหารม้าเท้งว่า ม้าเท้งกับม้าฮิวกระทำความผิดคิดคดต่อเรา เราให้ฆ่าเสีย ท่านทั้งปวงเป็นทหารมิได้รู้เห็นด้วย ถ้าจะสมัครเข้าด้วยเราก็เข้ามาเถิด เราก็จะชุบเลี้ยงตามสมควร แล้วมีหนังสือไปกำชับด่านทั้งปวงว่า ม้าเท้งเป็นขบถเราฆ่าเสียทั้งพ่อลูกแล้ว ยังแต่ม้าต้ายผู้หลาน ให้นายด่านทั้งหลายคิดอ่านจับตัวมาให้เราจงได้จะได้ปูนบำเหน็จ

ฝ่ายม้าต้ายคุมทหารพันหนึ่งยกหนุนม้าเท้งมาถึงเมืองฮูโต๋ พบทหารม้าเท้งหนีมาได้เล่าเนื้อความทั้งนั้นให้ม้าต้ายฟัง ม้าต้ายดังนั้นก็ตกใจ จึงแต่งตัวเป็นลูกค้าหนีกลีบไปเมือง