พระเจ้าเหี้ยนเต้ได้ยินดั้งนั้นก็ทรงพระกันแสง แล้วตรัสว่าพ้นลิฉุยมาคิดว่าจะมีความสบาย มาพบกองทัพมาสกัดสะพานอยู่ อุปมาเหมือนอยู่ในปากหมี ออกจากปากหมีได้จะมาเข้าปากเสือ ครั้งนี้ยังซ้ำร้ายนัก จะคิดประการใดจึงจะพ้นภัย ขุนนางทั้งปวงมิได้ว่าประการใด ทัพกุยกี ยกกระชั้นใกล้เข้ามาพระเจ้าเหี้ยนเต้ก็ยิ่งทรงพระโศกนัก

พระเจ้าเหี้ยนเต้เห็นมีความยินดีจึงตรัสว่า ครั้นตั๋งโต๊ะเราก็จากเมืองลกเอี๋ยงมาเมืองเตียงฮัน ครั้งนี้รื้อมาอยู่เมืองซึ่งตั๋งโต๊ะสร้างไว้ เราหาความสุขมิได้ บัดนี้เตียวเจจะให้ไปอยู่เมืองฮองหลง เห็นจะค่อยมีความสบายเพราะบุญของเรา จึงสั่งให้เตียวเจเป็นเพียวกี๋จงกุ๋น แปลภาษาไทยว่านายทหารผู้ใหญ่ เตียวเจได้เลื่อนที่ก็มีความยินดี จึงจัดแจงข้าวปลาอาหารสิ่งของตระการเข้าไปถวาย พระเจ้าเหี้ยนเต้จึงพระราชทานให้ข้าไททั้งปวงซึ่งอดอยาก

กุยกีรู้ดังนั้นก็ปล่อยขุนนางที่จำไว้มาถวายพระเจ้าเหี้ยนเต้ ขุนนางทั้งปวงจึงให้จัดแจงทหารเครื่องแห่แหน แล้วเชิญพระเจ้าเหี้ยนเต้กับพระมเหสีขึ้นรถ ผ่านเมืองสินหลงไปถึงสะพานแม่น้ำป่าเหล็ง พอได้ยินเสียงโห่ร้องอื้ออึงแล้วยกทหารมาสกัดอยู่บนสะพาน นายทัพนั้นร้องถามว่า ซึ่งยกมานี้จะไปไหน

ฝ่ายเอียวกีขับม้าขึ้นบนสะพานแล้วร้องตอบว่า พระเจ้าเหี้ยนเต้เสด็จมา ซึ่งควบทหารขึ้นสกัดบนสะพานนั้นชื่อใดจึงมิได้ถวายบังคม ทหารเอกสองคนจึงตอบว่า กุยกีให้เรามารักษาทางนี้ไว้ หวังมิให้ผู้ใดไปช่วยลิฉุย ซึ่งทางว่าพระเจ้าเหี้ยนเต้เสด็จมานั้นจงให้เราเห็นสำคัญก่อน เราจะถวายบังคมเปิดทางให้เสด็จไป เอียวกีจึงให้ทหารเร่งชักรถทรงนั้นขึ้นมาถึงเชิงสะพาน พระเจ้าเหี้ยนเต้ก็เปิดมู่ลี่ขึ้นแล้วจึงตรัสว่า เร่งยกทหารถอยไปให้พ้นทาง ทหารทั้งปวงเห็นประจักษ์ก็ถวายบังคม แล้วถอยลงไปจากสะพาน พระเจ้าเหี้ยนเต้ก็เสด็จข้ามสะพานไป

ฝ่ายทหารทั้งสองคนก็กลับไปบอกกุยกีว่า พระเจ้าเหี้ยนเต้ไปถึงสะพานแม่น้ำป่าเหล็ง กุยกีได้ฟังดังนั้นก็โกรธจึงว่า ซึ่งเราฟังเตียวเจแต่ปาก เราจึงให้ยกทหารไปสกัดจับเอาพระเจ้าเหี้ยนเต้ จะขังไว้ในเมืองตั๋งโต๊ะสร้างใหม่เป็นไฉนมิได้ทำตามคำเรา จึงให้เอาทารทั้งสองไปฆ่าเสีย กุยกีก็ยกทหารตามไป พระเจ้าเหี้ยนเต้นั้นเสด็จไปถึงเมืองฮัวหิม พอได้ยินเสียงทหารโห่ร้องตามมาข้างหลังรู้ว่า ขุนนางทั้งปวงอย่าเพ่อพาเสด็จพระเจ้าเหี้ยนเต้ไป ให้หยุดอยู่ก่อน

ฝ่ายเอียงฮองซึ่งหนีลิฉุยไปอยู่เขาสำคสันทิศตะวันตกนั้น รู้ข่าวว่าพระเจ้าเหี้ยนเต้เสด็จไปอยู่เมืองฮองหลง ก็คุมทหารยกตามไปหวังจะป้องกันอันตรายพระเจ้าเหี้ยนเต้ ครั้นมาพบกุยกีตามพระเจ้าเหี้ยนเต้มา เอียวฮองก็คุมทหารเข้าสกัดกองทัพกุยกีไว้

ซุยยงทหารกุยกีเห็นดังนั้น ก็ขับม้าฝ่าทหารขึ้นไปแล้วร้องด่าเอียวฮองเป็นข้อหยาบช้า เอียวฮองโกรธ จึงให้ซิหลงถือขวานใหญ่ขี่ม้าออกไปรบด้วยซุยยงได้พักเดียว ซิหลงเอาขวานฟันถูกซุยยงตกม้าตาย เอียงฮองก็ขับม้าไล่ฟันทหารกุยกีล้มตายแตกไปทางประมาณสองร้อยเส้น แล้วเอียวฮองพาทหารไปถวายบังคมพระเจ้าเหี้ยนเต้ พระเจ้าเหี้ยนเต้จึงตรัสว่า เอียวฮองคุมทหารมาช่วยเราครั้งนี้มีความชอบเป็นอันมาก แลทหารที่ฆ่าซุยยงเสียนั้นจะพาตัวเรามาให้เรารู้จักไว้ เอียว ฮองก็ให้พาตัวซิหลงมาเฝ้า แล้วเอียวฮองทูลว่า ซิหลงนี้เป็นชาวเมืองโฮตั๋ง พระเจ้าเหี้ยนเต้ตรัสว่า ท่านทั้งสองนี้มีความชอบจงอยู่ด้วยเราเถิด ครั้งเวลาค่ำเอียวฮองก็ให้ตั้งค่ายรักษาพระเจ้าเหี้ยนเต้ไว้